PL:
Kaplica Marii Magdaleny
Epitafium Michała Loitza (1561 r.)
Krąg sztuki niderlandzkiej, drewno rzeźbione i polichromowane, alabaster, wym.: 240 x 140 cm; skrzydła 197 x 67 cm.
Epitafium wykonano w formie tryptyku. W części środkowej znajdują się alabastrowe reliefy tworzące ołtarzyk. Główna scena, zlokalizowana w dolnej partii przedstawia Ukrzyżowanie Chrystusa. Ponad nią znajdował się relief przedstawiający Złożenie do grobu. U góry widoczny jest relief ukazujący Zmartwychwstanie. Obramienie scen ozdobiono motywami groteskowymi wykonanymi w technice en grisaille. U góry na zewnętrznych bokach szafy znajdują się dwie rzeźby. Są to alegorie Wiary (z Tablicą X Przykazań) i Nadziei (z kotwicą). Skrzydła epitafium są malowane. W awersie prawego skrzydła uwieczniono Michała Loitza wraz z synami oraz herby jego rodu. W awersie lewego skrzydła namalowane zostały Kordula Feldstete (żona Michała) wraz z sześcioma córkami oraz herby należące do jej rodziny. Troje dzieci namalowanych w białych szatach zmarło w dzieciństwie. Rewersy ozdobiono dekoracjami okuciowymi, owocami, kwiatami, hermami oraz herbami Michała Loitza (gałązka z siedmiu listków i trzech białych róż skierowana w dół) oraz Korduli (na czerwonej tarczy biały poziomy pas z trzema lwimi głowami). Dawniej pod częścią centralną znajdowała się tablica inskrypcyjna.
Otto Martin Richard Kulcke (1922-2005)
Był doktorem medycyny. Urodził się w Królewcu. Rodzina pochodziła z Łużyc. W 1900 roku jego dziadek przeniósł się do Sopotu. Był synem Fritza i Antonii z domu Flathe. Wychowywał się początkowo w Sopocie, następnie w Gdańsku przy ul. Długiej i w Oliwie. Uczył się w Gdańsku m.in. w Conradinum. Studia medyczne rozpoczął w czasie II wojny światowej. Studiował w Państwowej Akademii Medycyny Praktycznej, a także w Berlinie. Egzaminy lekarskie zdał w 1944 roku. W trakcie wojny służył m.in. na froncie wschodnim, a także na pograniczu węgiersko-słowackim, w Rumunii i Czechosłowacji. W maju 1945 roku trafił do niewoli radzieckiej. W obozach jenieckich na Ukrainie i południowym Uralu przebywał do 1949 roku. W 1953 roku ukończył studia medyczne na uniwersytecie w Fryburgu Bryzgowijskim. Dwa lata później został doktorem medycyny. Pracował w Marienkrankenhaus we Frankfurcie nad Menem oraz w szpitalu miejskim w Höchst, gdzie był zastępcą ordynatora.
W 1971 roku wizytował w Gdańsku. Dziesięć lat później zainicjował powstanie w RFN Orgelbauverein St. Marien – Danzig (Komitet Odbudowy Organów Kościoła NMP w Gdańsku), do którego należeli byli mieszkańcy Gdańska. Dzięki współpracy dwóch narodowości w 1985 roku zakończono odbudowę organów. Otto Kulcke przez wiele lat uczestniczył w organizacji letnich koncertów organowych w kościele. Zmarł 2 marca 2005 roku we Frankfurcie. Ceremonie pogrzebowe odbyły się w Oberursel, gdzie mieszkał. Urna z prochami zmarłego została złożona w kościele w kwietniu 2005 roku. Jego ostatnią wolą była organizacja pośmiertnego koncertu w Bazylice, który odbył się w dniu złożenia urny.
Dr Kulcke był o dznaczony Verdienstkreuz 1. Klasse des Verdienstordens der Bundesrepublik Deutschland (1987), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1998) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2000).
ENG:
Mary Magdalene’s Chapel
The Epitaph of Michael Loitz (1561)
Dutch art circle, carved and polychrome wood, alabaster, dim.: 240 x 140 cm; wings 197 x 67 cm.
The epitaph was made in the form of a triptych. In the central part there are alabaster reliefs forming an altar. The main scene, located in the lower part, shows the Crucifixion of Christ. Above there was a relief presenting the Entombment. At the top, there is a relief with the Resurrection scene. The frames of the scenes are decorated with grotesque motifs made in the en grisaille technique. At the top, on the outer sides of the central part, there are two sculptures. These are allegories of Faith (with the Tablet of the X Commandments) and Hope (with an anchor). The wings of the epitaph are painted. On the obverse of the right wing there are Michael Loitz and his sons and coats of arms of his family. On the obverse of the left wing there are painted Kordula Feldstete (Michael’s wife) with six daughters and her family’s coats of arms. Three children painted in white robes died in childhood. The reverses are decorated with ferrule motifs, fruits, flowers, herms and the coats of arms of Michael Loitz (a twig of seven leaves and three white roses pointing downwards) and Kordula’s (on a red shield a white horizontal stripe with three lion heads). Formerly, there was an inscription board under the central part.
Otto Martin Richard Kulcke (1922-2005)
He was a doctor of medicine. He was born in Królewiec. The family came from Lusatia. In 1900, his grandfather Dr. Otto Kulcke moved to Sopot. He was the son of Fritz and Antonia née Flathe. He grew up initially in Sopot, then in Gdańsk at Długa st. and in Oliwa. He studied in Gdańsk, among others in Conradinum. He began his medical studies during World War II. He studied at the State Academy of Practical Medicine, as well as in Berlin. He passed his medical examinations in 1944. During the war, he served, among others on the Eastern Front, as well as on the Hungarian-Slovak border, in Romania and Czechoslovakia. In May 1945 he was captured by the Soviets. He stayed in prisoner-of-war camps in Ukraine and southern Urals until 1949. In 1953 he completed his medical studies at the University of Freiburg im Breisgau. Two years later he became a doctor of medicine. He was working in the Marienkrankenhaus in Frankfurt am Main and in the city hospital in Höchst, where he was deputy head of the hospital.
In 1971 he visited Gdańsk. Ten years later he initiated the uprising of Orgelbauverein St. Marien – Danzig (Committee for the Reconstruction of the Organs of the Church of the Blessed Virgin Mary in Gdańsk), the members of which were former residents of Gdańsk. Thanks to the cooperation of two nationalities, the reconstruction of the organs was completed in 1985. Otto Kulcke participated in the organization of summer organ concerts in the church for many years. Dr. Kulcke died on March 2, 2005 in Frankfurt. Funeral ceremonies were held in Oberursel, where he lived. The urn with the ashes of the deceased was placed in the church in April 2005. His last wish was to organize a posthumous concert in the Basilica. It took place on the day the urn was laid.
Dr. Kulcke was awarded the Verdienstkreuz 1. Klasse des Verdienstordens der Bundesrepublik Deutschland (1987), theOfficer’s Cross of the Order of Polonia Restituta (1998) and the Knight’s Cross of the Order of Polonia Restituta (2000).