PL:
Epitafium Edwarda Blemke (1591 r.)
Wilhelm van den Block, piaskowiec gotlandzki, wym.: ok. 750 cm x 290 cm.
Epitafium zostało wykonane w stylu tzw. „wielkiego porządku” – przez wszystkie kondygnacje przebiegają kolumny, konsole i hermy. W centrum znajduje się płaskorzeźba ze sceną ilustrującą Wizję Ezechiela, czyli zmartwychwstanie ciał w dolinie Jozafata. Po bokach stoją dwie rzeźby uosabiające Sprawiedliwość (z mieczem) i Roztropność (z lusterkiem
i wężem).
Zwieńczenie zdobią dwie tablice inskrypcyjne zawierające fragmenty Rz 14,8 i 2 Kor 5,1, tondo z szkieletem leżącym wśród kłosów oraz szkielet z kosą i berłem u stóp, będący symbolem śmierci. Szkielet dawniej spoczywał na wieńcu złożonym z siedmiu popiersi symbolizujących siedem stanów społecznych. Wieniec zaginął podczas wojny. Pod nim znajduje się napis „MORS AEQUAT CUM PAUPERE REGEM UT SEMINA SICCA VIRESCUNT SIC CORPORA NOSTRA RESURGENT”, który po przetłumaczeniu brzmi: „Śmierć zrównuje króla
z biedakiem. Jak wyschnięte nasiona rozwijają się, tak nasze ciała zmartwychwstaną”.
W dolnej części znajdują się tablice inskrypcyjne z treścią odwołującą się do wizji Ezechiela oraz zawierającą życiorys Edwarda Blemke. Urodził się on w 1536 roku. Był synem Jana
i Barbary Sparenberg oraz mężem Zofii von Barthen. Mieli trzynaścioro dzieci. Jedna z ich córek, Anna była żoną Bartłomieja Schachmanna. W latach 1581-1593 Edward pełnił funkcję ławnika Głównego Miasta, z której zrezygnował na krótko przed śmiercią.
ENG:
The Epitaph of Edward Blemke (1591)
Wilhelm van den Block, goth sandstone, dim.: ca. 750 cm x 290 cm.
The epitaph was made in so-called “Great order” style – columns, consoles and Hermes run across all floors. In the center there is a bas-relief with a scene illustrating Ezekiel’s Vision, i.e. the resurrection of bodies in the Josaphat Valley. On the sides there are two sculptures embodying Justice (with a sword) and Prudence (with a mirror and a snake).
In the top part there are two inscription plaques containing fragments of Rom 14.8 and 2 Cor 5.1. In the upper part there is an emblem in which there is a skeleton lying in ears of grains, and another skeleton with a scythe and scepter symbolising death. The skeleton used to stand on a wreath of seven busts symbolizing seven social states. The wreath was lost during the war. Below there is the inscription “MORS AEQUAT CUM PAUPERE REGEM UT SEMINA SICCA VIRESCUNT SIC CORPORA NOSTRA RESURGENT”, which translates as: “Death equates the king with a poor man. As dried seeds develop, so our bodies will rise again”.
In the lower part there are inscription boards with content referring to Ezekiel’s vision and containing the biography of Edward Blemke who was born in 1536. He was the son of John and Barbara Sparenberg and the husband of Sophia von Barthen. They had 13 children. One of their daughters was Anna, wife of Bartholomew Schachmann. Edward served as the Main City’s alderman from 1581 to 1593. Few days before his death he resigned from his function.