Ołtarz antwerpski pw. św. Adriana lub nazywany inaczej pw. św. Apostołów Szymona i Judy zlokalizowany jest w kaplicy pw. Krzyża św. w transepcie północnym bazyliki. Zabytek pochodzi z około 1510 lub 1520 roku, predella natomiast jest datowana na lata 1460-1470. Autorzy są nieznani. Wykonany został z drewna dębowego (szafa główna, architektura i skrzydła) oraz lipowego (rzeźby). Retabulum składa się z rzeźbionego korpusu i sześciu dwustronnie malowanych skrzydeł. Korpus jest podzielony na trzy główne części, w których widoczne są sceny: Ukrzyżowanie, Niesienie Krzyża i Opłakiwanie. Poniżej znajdowało się jeszcze sześć scen przedstawiających wydarzenia z życia Marii i Dzieciątka. Na awersach mniejszych skrzydeł górnych znajdują się sceny Ecce Homo oraz Chrystus wyprowadzający zmarłych z otchłani, na rewersach widocznych jest siedem grzechów głównych. Na awersach skrzydeł dolnych widoczne są sceny: Pocałunek Chrystusa, Chrystus przed Piłatem, Złożenie do Grobu i Zmartwychwstanie. Na rewersach namalowano: Wjazd Chrystusa do Jerozolimy, Cud Przeistoczenia i Modlitwę
w Ogrójcu.
Ostatnie prace konserwatorskie przy ołtarzu zostały przeprowadzone pod koniec lat 90. Od tego czasu niestety stan zabytku uległ pogorszeniu. Wykonane poprzednio uzupełnienia warstwy malarskiej zmieniły kolor, są matowe i jaśniejsze. Występują ubytki – najwięcej na predelli oraz powierzchniach obrazów. Partie złocone są przetarte,, a czarne obramienia przemalowane.
Celem prac konserwatorskich jest poprawa adhezji polichromii, powstrzymanie jej dalszego wykruszania oraz korekta uzupełnień i zabiegów wykonanych ponad 20 lat temu. Poza poprawą stanu zachowania obiektu, przywrócone zostaną mu walory artystyczne i estetyczne.
Wykonawcą prac jest firma Restory Ewa Lisiak.
